|
جامعیت چهاروجهی زبان قرآن و برون‌داد روش‌شناختی آن
|
حمیدرضا شاکرین   |
| پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
|
|
چکیده: (1728 مشاهده) |
یکی از اساسی‌ترین مبانی درخور پژوهش در حوزه فهم قرآن مجید، زبان‌شناسی این کتاب الهی است. امروزه پرسش‌های فراوانی درباره زبان قرآن مطرح است؛ ازجمله اینکه: زبان قرآن معنادار است یا بی‌معنا؟ شناختاری است یا ابزاری؟ ادبی، رمزی یا عرفی است یا به‌گونه‌ای دیگر؟ دارای ساختار گفتاری است یا نوشتاری؟ نسبت اجزای درونی و مفاهیم آیات قرآنی با یکدیگر چگونه است؟ و ... .
هر پاسخی به پرسش‌های پیش‌گفته افزون بر تعیین نوع نگاه به قرآن، زیرساختی تئوریک برای چگونگی فهم قرآن و قواعد آن نیز خواهد بود. تحقیق حاضر، ضمن شناختاری انگاشتن زبان قرآن برآن است که این کتاب آسمانی به‌لحاظ زبانی دارای جامعیت چهاروجهی می‌باشد. این ویژگی، نتایجی در فهم و تفسیر دارد که در این مقاله به آنها پرداخته می‌شود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: قرآن، زبان، زبان قرآن، فهم، جامعیت، روش‌شناسی. |
|
|
متن کامل [PDF 242 kb]
(425 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/8/18 | پذیرش: 1398/8/18 | انتشار: 1398/8/18 | انتشار الکترونیک: 1398/8/18
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
