تأملی در نظریه «حدوث دهری»
|
روحالله شاکری زواردهی |
حوزه علمیه قم |
|
چکیده: (1471 مشاهده) |
میرداماد برای رفع اختلاف بین متکلمان و فیلسوفان، نظریه «حدوثدهری» را ابداع کرد. وی با طرح این مطلب که ما سه وعاء زمان، دهر و سرمد داریم و خداوند با تمام صفات و ویژگیهای خود در وعاء سرمد قرار دارد، نه در وعاء زمان و دهر، بر آن داشت تا مشکل پیشآمده در مسأله حدوث و قدم عالم را حل نماید. اگرچه گروهی از حکما از نظریه او دفاع کردند، بسیاری از آنان بهعنوان مخالف، نظریه این فیلسوف متأله را نقد نمودهاند. در این نوشتار برآنیم تا نگاهی به دیدگاه برخی از مخالفان انداخته، اندیشه این حکیم را نقد کنیم؛ زیرا معتقدیم میرداماد سعی وافری در این زمینه داشته است؛ ولی هنوز مشکل حل نشده و این نظریه درحقیقت همان حدوث ذاتی یا امری شبیه به آن، اما با اسم دیگر است.
|
|
واژههای کلیدی: حدوث دهری، میرداماد، حدوث ذاتی، زمان، سرمد. |
|
متن کامل [PDF 234 kb]
(314 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/10 | پذیرش: 1399/2/10 | انتشار: 1399/2/10 | انتشار الکترونیک: 1399/2/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|