امیل دورکیم و قرائتی عرفی از دین
|
رحیم دهقان سیمکانی |
|
|
چکیده: (2259 مشاهده) |
نگرش امیل دورکیم به مقولۀ دین، کاملاً عرفی است و این مطلب از دو مدخل قابل تبیین و بررسی است. یکی با طرح نظریه ایشان درباب منشأ و خاستگاه دین و دیگری تمایزی که ایشان میان امور مقدّس و غیر مقدّس قائل شده است. وی با طرح نظریۀ «منشأ اجتماعی دین»، دین را جریان تکاملیافتۀ سنّت توتمیستی و فراوردۀ بشری دانسته و هرگونه منشأ ماوراءالطبیعی و الهی را تلویحاً از دین نفی نموده است. همچنین با مرزگذاری میان امور مقدس و غیر مقدس و محصور کردن دین در حوزۀ مقدسات، عرصه را بر دین تنگ نموده و آن را به بخشهای حاشیهای و نهچندان جدّی زندگی رانده است. این مقاله با وارد شدن از این دو مدخل به اندیشۀ دورکیم به بررسی و نقد اندیشۀ ایشان در این باب میپردازد. روش این مقاله در مراجعه به آرا، استنادی و در تبیین محتوا، تحلیلی ـ انتقادی است. |
|
واژههای کلیدی: امیل دورکیم، عرفی شدن، دین، کارکردگرایی، توتمیسم. |
|
متن کامل [PDF 251 kb]
(932 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم دریافت: 1397/7/23 | پذیرش: 1397/7/23 | انتشار: 1397/7/23 | انتشار الکترونیک: 1397/7/23
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|