|
مقایسه دیدگاه ملاصدرا و علامه شعرانی درباره آموزه بداء
|
طاهر کریم زاده   1، ابراهیم نوئی2 ، عباس میرزایی2 |
1- دانشجوی دکتری مدرسی معارف اسلامی دانشگاه شهید بهشتی و مدرس معارف اسلامی(نویسنده مسئول)
2- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه شهید بهشتی. |
|
|
چکیده: (1248 مشاهده) |
| چگونگی تببین آموزه بداء و تحلیل رابطه آن با صفات خداوند، تقدیر الهی و علم و عصمت معصومان (علیهم السلام) از دیدگاه ملاصدرا و علامه شعرانی، مسأله پژوهش حاضر است. پژوهش پیش رو به روش توصیفی، تحلیلی به بررسی مبانی ملاصدرا و علامه شعرانی درباره آموزه بداء، پرداخته و یافته های آن از این قرار است که ملاصدرا با بهره گیری از مبانی حکمت متعالیه، حقیقت بداء را تبیین و رابطه آن با صفات خداوند، تقدیر الهی و عصمت معصومان (علیهم السلام) را در این چارچوب، تحلیل کرده است. علامه شعرانی نیز هر چند در چارچوب حکمت متعالیه، اما با توجه به مبانی حدیثی - کلامی خود، هرگونه تغیّر و تبدّل در صفات خداوند و تقدیر الهی را محال دانسته و بداء به معنای مدّ نظر ملاصدرا را نقد می کند. وی همچنین با استفاده از برهان لطف، عدم امکان وقوع بداء در اخبار معصومین (علیهم السلام) را اثبات می کند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: آموزه بداء، صفات خداوند، تقدیر الهی، عصمت معصومان، ملاصدرا، علامه شعرانی |
|
|
متن کامل [PDF 264 kb]
(327 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1399/11/29 | پذیرش: 1400/8/20 | انتشار: 1400/9/13 | انتشار الکترونیک: 1400/9/13
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
