|
بررسی مسئله «فرزندآوری خداوند» مبتنی بر استدلال‌های فلسفی ذیل آیه 3 سوره توحید (بر مبنای تفاسیر ابن سینا، صدرالمتالهین و علامه طباطبایی)
|
| مهران رضائی1، عباس بخشنده بالی2، عبدالرحمان باقرزاده لداری3 |
1- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران(نویسنده مسئول) m.rezaee@umz.ac.ir
2- دانشیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران؛ a.bakhshandehbali@umz.ac.ir
3- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه مازندران a.bagherzadeh@umz.ac.ir |
|
|
چکیده: (1393 مشاهده) |
| فرزند داشتن خداوند، از مباحثی است که در ادیان و مذاهب مختلف مورد توجه می باشد. مسئله تحقیق، آن است که، «فرزندآوری خداوند» ـ با مبانی برهانی ابن‌سینا، ملاصدرا و علامه طباطبایی پیرامون آیه ۳ سوره توحید ـ چگونه قابل بررسی است؟ روش تحقیق حاضر، تحلیلی ـ توصیفی است که در طول پژوهش، از بازنویسی و واضح‌سازیِ استدلال‌ها، در قالب جداول و گزاره‌های منطقی بهره‌گیری شده است. مبتنی بر یافته‌های تحقیق، ابن‌سینا بر اساس «لزوم ماهیتِ مشترک مابین والد و مولود» فرزندآوری خداوند را باطل می داند. ملاصدرا سه استدلال مطرح می کند؛ استدلال اول دارای ضعفِ «تبیین ناکافی مقدمه» است. استدلال دوم، با مبانی ایشان در باب حرکت جوهری عالم و دوام فیض ناسازگار می باشد. استدلال سوم ایشان، در مقام مقایسه، تناسب بیشتری با مبانی حکمت متعالیه دارد. استدلال علامه‌طباطبایی مبتنی است بر ناسازگاریِ فرزندآوری با صمدیت، که نسخه تکمیلی استدلال [بر اساس وجوبِ وجود خداوند] ارائه شده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: خداوند، ابن‌سینا، ملاصدرا، طباطبایی، تفسیر فلسفی، فرزندآوری. |
|
|
متن کامل [PDF 341 kb]
(189 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/8/17 | پذیرش: 1399/1/25 | انتشار: 1400/4/23 | انتشار الکترونیک: 1400/4/23
|
|
|
|
|
|
