1- دانشیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) 2- دانشجوی دکتری دانشگاه معارف اسلامی
چکیده: (2192 مشاهده)
در نظام معرفتشناسی صدرا ارتباط معرفت فطری باسایر ادراکات انسان از اهمیت ویژهای برخوردار استبه طوری که وی از آن به عنوان سرمایه آغازین و "رأسالعلم" یاد کرده است. صدرالمتألهین معرفت فطری را در قلمرو علم حصولی و حضوری با دو معنای نزدیک به هم به کار برده است. دراین نظام، علم از سنخ وجود است و احکام وجود بر آن ساری و جاری است. لذا هر معرفتی که از مرتبه وجودی متقدمی برخوردار باشد تقدم وجودی و معرفتی نسبت به سایر ادراکات انسان دارد. معرفتهای غیر فطری، به لحاظ معرفتشناختی و وجودشناختی وابستگی حقیقی و عینی با معرفتهای فطری دارند. از طرفی بنا بر اتحاد عاقل و معقول، نفس در حرکت جوهری خویش با مدرکات خود اتحاد یافته و استکمال مییابد. بنابراین بر اساس اصول حکمت صدرایی و با بکارگیری روش توصیفی تحلیلی، میتوان یافتههای پژوهش را در این دانست که نسبت معرفت فطری در هر دو حوزه علم حضوری و حصولی با سایر ادراکات انسان در حرکت اشتدادی نفس تفسیر شده و نسبت آنها به تفاوت مراتب نفس باز میگردد.
Musavi S M, Haddadi Z. Comparison of Human Indigenous Knowledge with Other Perceptions in Sadr al-Mutuallihn's Epistemological System. ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2019; 15 (59) :77-88 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1142-fa.html
موسوی سید محمود، حدادی زهرا. نسبتسنجی معرفت فطری با سایر ادراکات در نظام معرفتشناسی صدرالمتألهین. اندیشه نوین دینی. 1398; 15 (59) :77-88