نقش دانش نحو در تقریر برهان تمانع با تاکید بر آیه 22 سوره مبارکه انبیاء
|
مرتضی یعقوبخانی1 ، لیلا اکرادلو 2، محسن خوشفر3 |
1- دانشآموخته سطح چهار حوزه علمیه قم و مدرس معارف اسلامی (نویسنده مسئول). mortezaqy@gmail.com 2- دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه معارف اسلامی. l.ekradloo@gmail.com 3- استادیار گروه حدیث جامعه المصطفی| العالمیه و مدرس معارف اسلامی. mohsenkhoshfar@yahoo.com |
|
چکیده: (1989 مشاهده) |
آیه 22 سوره مبارکه انبیاء درصدد بیان براهین اثبات یگانگی خداوند است. از آن در کتابهای کلامی به برهان تمانع یاد میکنند. دراین مقاله با روش توصیفی تحلیلی به مسئله نقش دانش نحو در فهم این آیه کلامی میپردازیم. فهم آیه شریفه وابسته به منطوق، مفهوم، و تلازم میان شرط و جواب آن است که به واسطه دانش نحو به دست آمده است. یافتههای تحقیق عبارتند از: رابطه شرط و جزاء و نسبت میان آن دو در آیه شریفه و از سوی دیگر لازمه یک سویه که میان تعدد آلهه و فساد و دیدگاه ابنحاجب مبنی بر ممتنع بودن جمله شرط در این آیه شریفه و مفهوم گیری از آن همگی از نقش آفرینی دانش نحو است. واژه "الا" به عنوان وصف قابل اسقاط و صرفا تاکیدی برای موصوف خود (آلهه) است. در امتناع تعدد آلهه، "الا الله" موضوعیت ندارد و این تحلیل نحوی در تقویت تقریرهای فلسفی اثرگذار بوده
|
|
واژههای کلیدی: نقش علم نحو، علم کلام، “لو” شرطیه، الا استثنائیه، برهان تمانع |
|
متن کامل [PDF 292 kb]
(387 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/11/27 | پذیرش: 1399/2/11 | انتشار: 1399/10/30 | انتشار الکترونیک: 1399/10/30
|
|
|
|