:: دوره 8، شماره 28 - ( بهار 1391 ) ::
جلد 8 شماره 28 صفحات 24-9 برگشت به فهرست نسخه ها
جامعیت چهاروجهی زبان قرآن و برون‌داد روش‌شناختی آن
حمیدرضا شاکرین
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
چکیده:   (1734 مشاهده)
یکی از اساسی‌ترین مبانی درخور پژوهش در حوزه فهم قرآن مجید، زبان‌شناسی این کتاب الهی است. امروزه پرسش‌های فراوانی درباره زبان قرآن مطرح است؛ ازجمله اینکه: زبان قرآن معنادار است یا بی‌معنا؟ شناختاری است یا ابزاری؟ ادبی، رمزی یا عرفی است یا به‌گونه‌ای دیگر؟ دارای ساختار گفتاری است یا نوشتاری؟ نسبت اجزای درونی و مفاهیم آیات قرآنی با یکدیگر چگونه است؟ و ... .
هر پاسخی به پرسش‌های پیش‌گفته افزون بر تعیین نوع نگاه به قرآن، زیرساختی تئوریک برای چگونگی فهم قرآن و قواعد آن نیز خواهد بود. تحقیق حاضر، ضمن شناختاری انگاشتن زبان قرآن برآن است که این کتاب آسمانی به‌لحاظ زبانی دارای جامعیت چهاروجهی می‌باشد. این ویژگی، نتایجی در فهم و تفسیر دارد که در این مقاله به آنها پرداخته می‌شود.
 
واژه‌های کلیدی: قرآن، زبان، زبان قرآن، فهم، جامعیت، روش‌شناسی.
متن کامل [PDF 242 kb]   (429 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1398/8/18 | پذیرش: 1398/8/18 | انتشار: 1398/8/18 | انتشار الکترونیک: 1398/8/18


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 8، شماره 28 - ( بهار 1391 ) برگشت به فهرست نسخه ها