|
تبیین و نقد اندیشه دینی هگل
|
حسن مهرنیا   |
| دانشگاه تهران |
|
|
چکیده: (1710 مشاهده) |
یکی از مهم‌ترین بحث‌ها بین هگلیان جوان و شارحان هگل این است که دین در نظام فکری و فلسفی هگل چه جایگاهی دارد و آیا او در طول حیات فکری خود رویکرد واحدی به مقوله دین داشته است.
در این نوشتار تبیین می‌شود که: اولاً دین در نظام فکری ـ فلسفی هگل جایگاه ویژه‌ای دارد و از ضروریات حیات اجتماعی بشر بشمار می‌رود؛ ثانیاً نمی‌توان به‌سادگی او را فیلسوفی ملحد و خداناباور قلمداد کرد؛ ثالثاً، اگرچه ایجابیت دین یهود و مسیحیت، موجبات انحراف فکری عمیقی را در پیروان آنها فراهم آورده است، نباید ادیان الهی و وحیانی، به‌ویژه دین مبین اسلام را نیز دینی ایجابی، عقل‌ستیز و معارض با آزادی و حقوق شهروندی دانست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: دین متعین، دین قومی، ایجابیت، اسلام، مسیحیت، هگل. |
|
|
متن کامل [PDF 5721 kb]
(402 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/8/20 | پذیرش: 1398/8/20 | انتشار: 1398/8/20 | انتشار الکترونیک: 1398/8/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
