جایگاه قوه تخیل در انسانشناسی الهیاتی ولفهارت پاننبرگ
|
احد فرامرز قراملکی 1، زینب سالاری1 |
1- دانشگاه تهران |
|
چکیده: (1814 مشاهده) |
مسئله تخیل همواره از مباحثی است که در حوزههای مختلف فکری در حوزه الهیات و دینپژوهی در دوران معاصر، از یک سو همراه با مبحث «تجربه دینی»، و از دیگر سو ذیل انسانشناسی کلامی یا الهیاتی برخی متفکران، بدان توجه شده است. ولفهارت پاننبرگ، متألّه معاصر آلمانی، با بررسی ضعف و قوتهای مباحث مربوط به تجربه دینی، کوشید تا بهواسطه طرح بحث قوه تخیل ذیل بخشی از دیدگاههای انسانشناختی خود، در عین بهرهبرداری از ظرفیتهای مختلف این مباحث، از کاستیهای آنها نیز در امان باشد. در این مقاله پس از بررسی مختصر بستر معرفتی انسانشناسی پاننبرگ، در تفکر جدید بهطورکلی و در حوزه الهیات مسیحی بهطور خاص، به تشریح دیدگاههای وی در باب جایگاه قوه خیال و خصایل و ویژگیهای وابسته به آن، و ظرفیتهایی که در جهت مواجهه با خداوند در انسان ایجاد میکند، خواهیم پرداخت.
|
|
واژههای کلیدی: تخیل، انسانشناسی الهیاتی یا کلامی، ولفهارت پاننبرگ، گشودگی در قبال جهان و خداوند، نهضت رمانتیسم. |
|
متن کامل [PDF 302 kb]
(433 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/8/29 | پذیرش: 1398/8/29 | انتشار: 1398/8/29 | انتشار الکترونیک: 1398/8/29
|
|
|
|