برخی روایات در منابع اسلامی از همگامی قرآن و عترت سخن گفتهاند. در میان این روایات، آنچه در نهجالبلاغه آمده، دچار خدشه شده است؛ اما بسیاری از منابع معتبر متقدم و متأخر شیعی و سنی، این روایات را با مضامین مختلفی نقل کردهاند و میتوان به آنها اعتماد نمود. هرچند در روایت موجود در نهجالبلاغه تأملاتی وجود دارد. از حیث دلالی سه وجه معنایی برای این روایات مطرح است: 1) معیت قرآن و اهل بیت در سیره علمی و عملی؛ 2) معیت در رتبه و منزلت؛ 3) معیت در یاری و پشتیبانی یکدیگر. تحلیل این وجوه معنایی، نتایج و لوازمی را در دو حوزه عترتشناسی و قرآنشناسی درپی خواهد داشت که در این تحقیق بدان اشاره میشود.
Elahian M, Poorrostami H. Theological outputs of the traditions designating the interrelation between Quran and the lineage . ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2010; 6 (23) :113-132 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1364-fa.html