|
قرآن و نظریه کلامی «عبارت»
|
| غلام‌حسین اعرابی |
| دانشگاه قم |
|
|
چکیده: (1527 مشاهده) |
اجماع مسلمانان بر این است که قرآن، کلام خدا و مشتمل بر 114 سوره می‌باشد که هریک، متشکل از آیات، کلمات و حروف هستند. با نهضت ترجمه در جهان اسلام و سرایت اندیشه‌های کلامی از فرهنگ‌های مختلف به حوزه اندیشه اسلامی، این تفکر پدید آمد که حقیقت قرآن، چیزی غیر از این حروف و کلمات است و آنچه قرائت می‌شود، عبارت و حکایت آن حقیقت است. این نظریه برای حل مشکل ارتباط حادث و قدیم مطرح شد و برای نخستین‌بار، ابن‌کلاب آن را مطرح کرد که با تلاش اشعری تکامل یافت. برخی از معاصران نیز این نظریه را نه برای حل مشکل پیشگفته که براساس تشکیک در برخی از معارف قرآن مطرح کرده‌اند که به‌تعبیر آنان، مبتنی بر فرهنگ زمانه و دانش اندک پیامبر(ص) بوده است. در این مقاله ضمن بررسی سیر تحول این نظریه، دلایل آن نیز نقد و بررسی شده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: قرآن، وحی، حادث، قدیم، عبارت، ابن‌کلاب. |
|
|
متن کامل [PDF 266 kb]
(329 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/2/9 | پذیرش: 1399/2/9 | انتشار: 1399/2/9 | انتشار الکترونیک: 1399/2/9
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
