توحید افعالی در عرفان مولوی و کلام اشعری
|
مرتضی شجاری |
دانشگاه تبریز |
|
چکیده: (1639 مشاهده) |
توحید افعالی یکی از مراتب توحید (مهمترین اصل ادیان آسمانی) است. اشاعره با انکار نظام علی در عالم و ارجاع آن به عادت الاهی، تنها فاعل در عالم را خداوند میدانند. مولوی که در هستی جز وحدت و عشق نمیبیند و فعل و ذات عاشق را فانی در معشوق میداند، بیان میکند که تجلی کامل اسما و صفات حق، نظام سببیت در عالم را ضروری میکند. علیّتی که مولوی در هستی مشاهده میکند، غیر از علیت مصطلح در فلسفه مشائی است و لذا منافاتی با فاعلیت مطلق خداوند ندارد. ملاصدرا با مبانی خاص فلسفه خویش، استدلالی قوی بر قول مولوی در این بحث اقامه کرده است.
|
|
واژههای کلیدی: سبب، تجلی حق، وحدت وجود، فاعلیت حق، مظاهر الاهی. |
|
متن کامل [PDF 357 kb]
(315 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/10 | پذیرش: 1399/2/10 | انتشار: 1399/2/10 | انتشار الکترونیک: 1399/2/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|