|
بررسی انتقادی نسبت «آب، ارتعاش و معنویت» در اندیشه ماسارو ایموتو
|
محمدحسین کیانی   |
| پژوهشگر پسادکتری فلسفه دانشگاه قم و مدرس معارف اسلامی |
|
|
چکیده: (1291 مشاهده) |
| ماسارو ایموتو با استناد به آزمایش‌های تجربی مدعی است درک آدمی از خویشتن متوقف بر فهم تغییرات آب موجود در بدن است و بر این اساس، مسئله تحقیق بررسی اعتبار این ایده و تحلیل راهکارهای ایموتو جهت کسب بهبودی و معنویت است که به روش تحلیلی - انتقادی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام شده است. بدین‌سان، یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که دیدگاه ایموتو از انسجام کافی برخوردار نیست؛ چرا که نخست، ماده به مثابه امر ناپایدار نمی‌تواند آگاه باشد و خردمندی نیز جز در حصول صورت معقول نزد مجرد حاصل نمی‌شود؛ دوم، ایموتو در تبیین خودشناسی و بهبودی بر اساس آب موجود در بدن انسان و با استناد به آزمایش‌های تجربی مرتکب تسری حکم و سفسطه شده است. سوم، وی در تشریح این نظریه مرتکب تشبه امر – خلط مبحث – شده است؛ زیرا به این نکته توجه ندارد که پدیده‌های مادی علل بی‌شماری دارند، اینکه انحصار پدیده‌ای در علت جسمانی می‌تواند مستلزم تناقض باشد و اینکه علامت غیر از علت است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: کریستال آب، آگاهی و هوشمندی، خودشناسی، بهبودی، علیت، سفسطه. |
|
|
متن کامل [PDF 310 kb]
(260 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1399/8/22 | پذیرش: 1400/4/26 | انتشار: 1400/8/19 | انتشار الکترونیک: 1400/8/19
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
