ابن‌سینا در قامت حکیمی مشائی و با رویکردی عقل‌گرایانه، سه ویژگی را در نبی شرط دانسته و بر آنها استدلال نموده است. از سوی دیگر، قاضی عضد ایجی در کسوت یک الهی‌دان اشعری، ضمن انتقاد از مواضع حکما، پرداختی نص‌گرایانه به مسئله داشته، برگزیده شدن پیامبر را مشروط به هیچ شرطی نمی‌داند. تقابل این دو دیدگاه، ضعف‌های هر دو را به‌خوبی می‌نمایاند و در عین حال نشان می‌دهد که دیدگاه ابن‌سینا صلابت بیشتری دارد. این مقاله که در چارچوب کلام تطبیقی جای می‌گیرد، به مقایسه دیدگاه‌های ابن‌سینا و قاضی عضد ایجی در موضوع ویژگی‌ها و شرایط پیامبر، با روشی تحلیلی پرداخته و درصدد پاسخ به این پرسش برآمده است که تبیین کدام‌یک از این دو متفکر از ویژگی‌های پیامبر، معقول‌تر است و کدام‌یک با اشکالات کمتری مواجه است.