|
بررسی انتقادی فرضیه تکامل داروین با تأکید برآراء آیت الله جوادی آملی
|
مهدیه علوی فر   1، فاطمه عرب گورچوئی2 |
1- استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
2- مربی دانشگاه شهید باهنر کرمان |
|
|
چکیده: (2927 مشاهده) |
فرضیه تکامل داروین(فرگشت) همواره مورد تضارب آراء صاحبنظران عرصه علم ودین بوده است. در این میان آیت الله جوادی آملی با تکیه بر مبانی عقلی اصالت وجود، تشکیک وجود و حرکت جوهری و مبانی تفسیری چون آفرینش انسان نخستین از عناصر ارضی و تدریجی بودن خلقت انسان به ارزیابی این فرضیه می پردازد. مساله مقاله تحلیل نظریهی داروین با تکیه بر انتقادات آیت الله جوادی آملی در سه حوزه هستیشناسی، معرفتشناسی و زبانشناسی با روش توصیفی است . مهمترین رهیافتهای این مقاله عبارتند از: در حوزه هستی شناسی عبارتند از امتناع علیّت تضاد برای حرکت ، عدم فاعلیت شی برای حرکت ، عدم غایتمندی حرکت تکاملی ، امتناع عقلی و تجربی انقلاب در ذات انسان، عدم انحصار ابزار معرفت به حس ، عدم سرایت نامحدود دستاوردهای تجربی به معارف غیر تجربی و عدم تساوی ارزش گزارههای تجربی با عقلی. از نتایج زبان شناسی میتوان به خلط فرضیه غیر یقیینی با نظریه ثابت عقلی و عدم تصرّف فرضیه تکامل داروین در ظاهر متون دینی در رابطه با کیفیت پیدایش انسان اشاره نمود .
|
|
| واژه‌های کلیدی: انسان، جوادی آملی، فرضیه تکامل، داروین |
|
|
متن کامل [PDF 376 kb]
(540 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1396/5/30 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1398/11/6 | انتشار الکترونیک: 1398/11/6
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
