:: دوره 15، شماره 58 - ( پاییز 1398 ) ::
جلد 15 شماره 58 صفحات 112-99 برگشت به فهرست نسخه ها
بررسی انتقادی فرضیه تکامل داروین با تأکید برآراء آیت الله جوادی آملی
مهدیه علوی فر 1، فاطمه عرب گورچوئی2
1- استادیار دانشگاه شهید باهنر کرمان
2- مربی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده:   (2909 مشاهده)
فرضیه تکامل داروین(فرگشت) همواره مورد تضارب آراء صاحب­نظران عرصه علم ودین بوده است. در این میان آیت الله جوادی آملی با تکیه بر مبانی عقلی اصالت وجود، تشکیک وجود و حرکت جوهری و مبانی تفسیری چون آفرینش انسان نخستین از عناصر ارضی  و تدریجی بودن خلقت انسان به ارزیابی  این فرضیه می پردازد. مساله مقاله تحلیل نظریه­ی داروین با تکیه بر انتقادات ­آیت الله جوادی آملی در سه حوزه هستی­شناسی، معرفت­شناسی و زبان­شناسی با روش توصیفی است . مهم­ترین رهیافت­های این مقاله عبارتند از: در حوزه هستی شناسی عبارتند از امتناع  علیّت تضاد برای حرکت  ، عدم فاعلیت شی برای حرکت ، عدم غایت­مندی حرکت تکاملی   ، امتناع عقلی و تجربی انقلاب در ذات انسان، عدم انحصار ابزار معرفت به حس ، عدم سرایت نامحدود دستاوردهای تجربی به  معارف غیر تجربی و عدم تساوی ارزش گزاره­های تجربی با عقلی. از نتایج زبان شناسی می­توان به خلط فرضیه  غیر یقیینی با نظریه ثابت عقلی و عدم تصرّف فرضیه تکامل داروین در ظاهر متون دینی در رابطه­ با کیفیت پیدایش انسان اشاره نمود .

 
واژه‌های کلیدی: انسان، جوادی آملی، فرضیه تکامل، داروین
متن کامل [PDF 376 kb]   (540 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: تخصصي
دریافت: 1396/5/30 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1398/11/6 | انتشار الکترونیک: 1398/11/6


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 15، شماره 58 - ( پاییز 1398 ) برگشت به فهرست نسخه ها