%0 Journal Article %T %J ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research %V 5 %N 17 %U http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1516-fa.html %R %D 2009 %K %X در این مقاله، یکی از مبانی مهم صدرالمتألهین در فهم قرآن را که در مواجهه با مشکلات زبانی و الفاظ بشری موجود در قرآن درباره سخن از خدا و صفات او رخ می‌نماید، بررسی می‌کنیم. راه‌حل صدرا در این باب، حکمی بدیع و قابل توجه است. شناخت این زبان با شناخت عوالم نزولی و صعودی در هم تنیده و به آن وابسته است. اگرچه درک الفاظ تشبیهی در عالم محسوس ـ که نازل‌ترین عوالم است ـ با عوارض حسی و معتاد آمیخته است، حقیقت این الفاظ ـ که امری مشککّ هستند ـ در هر یک از عوالم مافوق دارای خلوص و صفای بیشتری هستند تا می‌رسد به عالم حق متعال که در نهایتِ شدت و عاری از هرگونه زوائد است. در فهم زبان قرآن درباره سخن از صفات حق‌تعالی باید به اصل و روح معنا و عاری از هر گونه زواید معتاد جسمانی دست یافت. یکی از طرق فهم این زبان که در باطن و نهاد خود با زبانِ اشتراک معنوی پیوند دارد، تطبیق آن با عالم انسانی می‌باشد که مثال و نمونه‌ای از عالم الاهی است. %> http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1516-fa.pdf %P 177-205 %& 177 %! %9 Research %L A-10-259-1 %+ %G eng %@ 2008-9481 %[ 2009