|
تحلیل و بررسی روش‌های وحیانی، برهانی و عرفانی در اثبات مسئله نظام احسن،
از منظر آیت الله جوادی آملی
|
مسلم محمدی1   ، روح الله شاکری2 ، محمد جواد حسن زاده مشکانی 3 |
1- دانشیار دانشکده الهیات، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران و مدرس معارف اسلامی. mo.mohammadi@ut.ac.ir
2- دانشیار دانشکده الهیات، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران و مدرس معارف اسلامی. shaker.r@ut.ac.ir
3- دانشجوی دکتری، دانشکده الهیات، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران و مدرس معارف اسلامی.(نویسنده مسئول) hasanadeh14630@gmail.com |
|
|
چکیده: (584 مشاهده) |
«نظام احسن» به معنای بهترین و کامل‌ترین نظام خلقت، یکی از مباحث مهم کلامی، عرفانی و قرآنی است که در دستگاه فکری آیت الله جوادی آملی، جایگاه ویژهای دارد. آیت الله جوادی آملی بر این باورند که محال است خداوند احسن الخالقین، به خلقت جهانی دست بزند که دارای عیب و نقص است. ایشان برای اثبات نظام احسن، در سه حوزه «وحیانی»، «برهانی» و «عرفانی» از «روش لمی» استفاده کرده‌اند. مسئله اصلی این تحقیق، بررسی اندیشه استاد جوادی در سه حوزه مزبور است که با روش تحقیق، گردآوری داده‌ها، مطالعات کتابخانه‌ای، تحلیل انتقادی مطالب بر اساس منابع موجود در آثار استاد جوادی آملی انجام شده است. یافته‌های این تحقیق در روش «وحیانی»، اثبات مسئله نظام احسن بر اساس آیات شریفه است. هم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌چنین در روش «برهانی»، به کمک دو قانون «مطلق بودن صفات الهی» و «علیت و معلولیت»، مسئله مزبور اثبات می‌شود. و در روش «عرفانی» نیز، بررسی «حقیقت منسجم» و تحلیل «صفت رحمانیت خداوند» می‌باشد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: نظام احسن، روش وحیانی، روش برهانی، روش عرفانی، جوادی آملی. |
|
|
متن کامل [PDF 305 kb]
(197 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1401/8/7 | پذیرش: 1401/10/11 | انتشار: 1402/7/8 | انتشار الکترونیک: 1402/7/8
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
