بررسی تطبیقی ساختار معرفت در مکتب پوزیتیویسم و فلسفه صدرایی
|
محمد شریفانی |
استادیار دانشگاه شیراز |
|
چکیده: (2814 مشاهده) |
پوزیتیویسم، در دو چهره کنتی و منطقی، مدعی انحصار معرفت به امور محسوس و موهوم یا بیمعنا بودن مفاهیم و گزارههای متعلق به امور متافیزیکی اعم از فلسفی، دینی و اخلاقی است. این مکتب در فرایند و ابعاد معرفت بشری از پاسخگویی به منشأ تصورات، منشأ تصدیقات و قلمرو معرفت ناتوان بوده و راه به شکاکیت میبرد؛ اما حکمت صدرایی با دقتهای عقلی عمیق بر مفهوم معرفت، علاوهبر ارائه معیار قاطع در تعریف معرفت، ملاک تقسیم آن به حضوری و حصولی، احکام معرفتهای تصوری و تصدیقی را تبیین کرده است. براساس این مکتب، معرفتهای تصوری و تصدیقی هم منشأ حسی و هم منشأ فراحسی دارند و بهتبع این، مفاهیم و گزارههای فراحسی، ازجمله معرفتهای دینی و اخلاقی، قابل درک، تبیین و اثبات صدق میباشند. پژوهش حاضر براساس آراء موجود در منابع دو مکتب، محورهای یادشده را در دیدگاه دو مکتب بررسی و در نهایت معناداری، ارزش و عقلانیت معرفتهای دینی و فراحسی را در حکمت صدرایی ارائه کرده است. |
|
واژههای کلیدی: معرفت، حکمت صدرایی، پوزیتیویسم، علم حضوری، تصور، تصدیق، معناداری، گزارههای دینی. |
|
متن کامل [PDF 223 kb]
(924 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/4/2 | پذیرش: 1398/8/14 | انتشار: 1398/8/14 | انتشار الکترونیک: 1398/8/14
|
|
|
|