عنصر مصلحت بهمنزله یکی از اصلیترین بنمایههای نظام حکیمانه تشریع در قوانین الهی و حکومتی در نظام اسلامی، دارای زیرساختهای متعددی در دید کلامی است. در نوشتار کنونی بر آن شدیم از رهگذر بررسی پارهای از این زیرساختها، گوشهای از جایگاه ویژه این عنصر تعیینکننده را تبیین نماییم. بر این اساس، ضمن تشریح شش زیرساخت اصلی «کمال و سعادت، علم، تدبیر و مهندسی امور، حسن عقلی، عدل و حکمت» ارتباط هرکدام با مصلحت را بیان کردیم. در خاتمه برای تکمیل مطلب، با بررسی اجمالی مبحث کلامی جنجالبرانگیز سکولاریزاسیون، نقطه تمایز جایگاه آن را با جایگاه مصلحت در فقه تبیین نمودیم.
Izadpoor M. An introduction to theological foundations of interest in legislational system
. ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2011; 7 (26) :93-118 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1309-fa.html
ایزدپور محمدرضا. درآمدی بر بنیانهای کلامی مصلحت در نظام تشریع. اندیشه نوین دینی. 1390; 7 (26) :93-118