|
نقد برهان راچلز درباره ناسازگاری وحی و پرستش با عمل اخلاقی
|
| محسن جوادی1، فاطمه موسوی1 |
| 1- دانشگاه قم |
|
|
چکیده: (1521 مشاهده) |
این مقاله، نقدی بر برهان جیمز راچلز بر نفی وجود خداوند می‌باشد که به برهان اخلاقی علیه وجود خدا شهرت یافته است. در این برهان، بنای اخلاق بر استقلال عامل اخلاقی یا همان ملاکی است که کانت برای اخلاقی بودن قائل بود. ادعا شده که اخلاق بر این مبنا با وجود خدای ادیان ناسازگار است؛ زیرا خدای ادیان، شایسته پرستش به‌معنای تسلیم شدن آدمی در برابر وحی و تشریع الاهی است. او بر آن است که وجود وحی و شریعت که به‌اعتقاد مؤمنان، راهنمای حیات اخلاقی است، نه‌تنها چنین نقشی ندارد؛ بلکه برضد عمل اخلاقی است باید وحی و به‌تبع آن، خدای ادیان که وحی میکند را به‌کنار نهاد. لذا با استناد به وضوح عامل اخلاقی می‌توان خدای سزاوار پرستش را که فرستنده وحی است، نفی کرد. البته راچلز چند اشکال بر برهان خود وارد میکند و به آنها جواب میدهد. این مقاله علاوه بر بررسی این اشکال‌ها، به دیدگاه کوئین که معتقد به سازگاری پرستش و به‌تبع آن، وحی تشریعی با عمل اخلاقی است، میپردازد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: وجود خدا، وحی، برهان اخلاقی، پرستش، کانت، راچلز، کوئین. |
|
|
متن کامل [PDF 339 kb]
(300 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/2/9 | پذیرش: 1399/2/9 | انتشار: 1399/2/9 | انتشار الکترونیک: 1399/2/9
|
|
|
|
|
|
