:: دوره 17، شماره 64 - ( بهار 1400 ) ::
جلد 17 شماره 64 صفحات 44-27 برگشت به فهرست نسخه ها
برهان «حدوث صفات» بر اثبات وجود خدا در کلام امامیّه
حمید عطائی نظری
استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و مدرس معارف اسلامی h.ataee@isca.ac.ir
چکیده:   (1975 مشاهده)
یکی از استدلا‌های کهن و کمترشناخته شده در کلام اسلامی و شیعی برای اثبات وجود خدا برهانی است موسوم به برهان حدوث صفات. در این برهان با توجّه به حدوث صفاتی خاص برای اجسام و نیز احتیاج هر حادث به مُحدِث و با نفی انتساب حدوث این صفات به موجودات طبیعی، وجود یک مُحدِثِ غیر جسمانی، یعنی خداوند به عنوان پدیدآور صفات حادث اجسام ثابت می‌گردد. پیشینه و تقریرهای مختلف و تطوّرات این برهان در تاریخ کلام امامیّه تاکنون بررسی نشده است و آگاهی چندانی دربارۀ این برهان خداشناسی در دست نیست. از این‌رو، در مقالۀ حاضر با تتبّع در متون کلامی امامیّه سرگذشت، تحوّلات تاریخی و تقریرهای مختلف برهان «حدوث صفات» بازشناسی و تبیین می‌گردد و در نهایت نیز به ارزیابی این برهان پرداخته می‌شود. پژوهش حاضر حاکی از آن است که به‌رغم ناتمام بودن برهان حدوث صفات، برخی از متکلّمان امامی در ادوار و مکاتب مختلف کلام امامیّه برای اثبات وجود خداوند به تقریرهای مختلفی از برهان حدوث صفات استناد کرده‌اند و آن را برهانی تمام می‌انگاشته‌اند.

واژه‌های کلیدی: برهان حدوث صفات، براهین خداشناسی، کلام امامیّه، حدوث، قدم.
متن کامل [PDF 284 kb]   (334 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: کلام قدیم
دریافت: 1399/7/27 | پذیرش: 1399/1/25 | انتشار: 1400/4/23 | انتشار الکترونیک: 1400/4/23


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 17، شماره 64 - ( بهار 1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها