:: دوره 18، شماره 68 - ( بهار 1401 ) ::
جلد 18 شماره 68 صفحات 110-97 برگشت به فهرست نسخه ها
عقلانیت حداکثری در ترازوی نقد
حمیدرضا گودرزی 1، محمد جعفری2
1- دانشجوی دکتری گروه فلسفه دین، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(نویسنده مسئول) Me.goudarzi@yahoo.com
2- دانشیار گروه فلسفه دین موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی و مدرس معارف اسلامی mjafari125@yahoo.com
چکیده:   (945 مشاهده)
اندیشمندان در مورد رابطۀ عقل و دین نظرهای مختلفی دارند. آقای مردیها در کتاب دفاع از عقلانیت قائل به تقدم عقل بر دین در همۀ زمینه هاست و دلائل  مختلفی ارائه کرده است. در بحث عقل و اثبات نبوت، ضعف عقل را رد نموده؛ در بحث عقل و صدق نبی، بر تقدم عقل بر دین تاکید کرده و فقط ابزار بودن عقل و وابستگی سایر منابع حتی وحی به آن را پذیرفته است. بنابراین معرفت دینی را نپذیرفته و عقل منبعی از سوی اصولیین را رد کرده است. اهم یافته­های تحقیق با روش عقلی و نقلی: عقل ابزاری و منبعی تفاوت دارند. عقل منبعی به ضعف خود اعتراف کرده و از وحی طلب یاری می­کند. تقدم فی الجمله عقل بر دین پذیرفته است نه بالجمله. عقل هم با توجه به حسن و قبح ذاتی و درک ملازمۀ عقل و نقل منبع است و هم ابزاری در کنار ابزارهای دیگر برای نیل به معرفت. به اعتبار اخذ معارف دینی از منابع گوناگون سخن از معرفت دینی صحیح می باشد.
واژه‌های کلیدی: عقل ابزاری، عقل منبعی، معرفت دینی، عقلانیت، حسن و قبح
متن کامل [PDF 241 kb]   (286 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: کلام جدید
دریافت: 1400/2/18 | پذیرش: 1400/12/21 | انتشار: 1401/3/16 | انتشار الکترونیک: 1401/3/16


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 18، شماره 68 - ( بهار 1401 ) برگشت به فهرست نسخه ها