|
طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی، بررسی و نقد
|
حمیدرضا شاکرین   |
| دانشیار گروه علمی منطق فهم دین، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدرس معارف اسلامی. shakerinh@gmail.com |
|
|
چکیده: (742 مشاهده) |
طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی از اهم مبانی الحاد جدید، بلکه بُن‌مایه اصلی و اساس آن است و لاجرم بررسی آن برای جویندگان مسائل اعتقادی ضرورتی حیاتی دارد. این قسم از طبیعت‌گرایی در فلسفه علم نیز مورد توجه قرار گرفته و شماری آن را به مثابه پیش‌فرض ضروری دانش تجربی قلمداد کرده‌اند. در نتیجه، تحقیق و بررسی در این مساله و سنجش آن برای متعاطیان حوزه فلسفه علم، به‌ویژه داعیه‌داران تحول علم و طلایه‌داران تولید علم دینی نیز امری اجتناب‌ناپذیر است. بدین‌روی، مسئله اصلی مقاله حاضر بررسی این رویکرد و ارزشداوری در باب آن است. روش تحقیق در مقام گردآوری اسنادی و در مقام داوری توصیفی ـ تحلیلی است. نتیجه تحقیق نیز این است که طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی نه منطقاً مدعایی منسجم و خردپذیر است، نه پشتوانه‌ای از طریق علم و فلسفه دارد، و نه پیش‌فرض ضروری دانش تجربی خواهد بود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: طبیعت‌گرایی، طبیعت‌گرایی هستی‌شناختی، الحاد، اصل سادگی، علم. |
|
|
متن کامل [PDF 282 kb]
(217 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1400/5/14 | پذیرش: 1401/4/29 | انتشار: 1401/8/4 | انتشار الکترونیک: 1401/8/4
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
