1- دانشآموخته دکتری دانشگاه معارف اسلامی قم. (نویسنده مسئول) hyaser2736@gmail.com 2- استادیار گروه فلسفه دانشگاه باقرالعلوم (ع) asgharii51@gmail.com 3- دانشیار گروه مبانی نظری اسلام، دانشگاه معارف اسلامی قم. hasan.panahiazad@yahoo.com
چکیده: (437 مشاهده)
«برهان اختفای الهی» از جمله براهینی است که از منظر برخی از فیلسوفان خداناباور، از جمله شلنبرگ که اصلیترین مقرر آن است، دلیلی کارآمد برای نفی وجود خدا محسوب گردیده است. این برهان، سعی دارد با اتکای بر فهم و برداشت ادیان توحیدی از برخی صفات مهم خدا، به ویژه عشق و محبت کامل و مطلق الهی، به نفی آن نائل شود. روشن است که استخراج مبادی تصوری این برهان و اساساً هر مسئله علمی دیگر، گام مهم و بلندی است در فهم بهتر از آن و همچنین دستیابی به نقدی کاملتر و جامعتر بر آن. براساس یافتههای تحقیق پیشرو که با بهرهگیری از روش توصیفی ـ تحلیلی و با رویکردی انتقادی صورت پذیرفته است، مفهوم خاصی که شلنبرگ از عشق الهی مدنظر قرار داده و همچنین مفهوم دیگری با عنوان «ناباوری معقول یا غیرمقاوم» دو مبدا مهم تصوری برهان اختفای الهی به تقریر او هستند. استخراج و تبیین این دو از منظر شلنبرگ، همراه با ملاحظاتی ناظر به آنها و نشان دادن عدم کارایی معرفتشناختی آنها در راستای غایت برهان اختفا، در این تحقیق ارائه خواهد شد.