نقش پیشفرض در فهم متن ازنظر علامه طباطبایی و گادامر
|
سهیلا آبیار 1، محمد بیدهندی ، محمدجواد ذرّیه |
|
|
چکیده: (2478 مشاهده) |
نقش و دخالت پیشداوری، انتظارات و ذهنیت مؤلف در فهم متن، ازجمله ارکان هرمنوتیک فلسفی است. در قرن بیستم گادامر با ارائه نظریه خاص خود درمورد «مقوله فهم» به تبیین هرمنوتیک فلسفی پرداخت. وی معتقد است که هیچ فهمی بدون پیشداوری صورت نمیگیرد. همواره انتظارات، علائق و پیشداوریهای مفسر در فهم متن دخیلاند؛ درنتیجه در تفکر وی دستیابی به معنایی نهایی وجود ندارد. آنچه میتوان درمورد آن سخن گفت وجود فهمهای متکثر و مختلف است، نه فهمی برتر و نهایی. علامه طباطبایی، فیلسوف و مفسر برجسته مسلمان، اگرچه در خصوص میزان دخالت پیشداوریها و پیشدانستهها در تفسیر، بهصراحت اظهارنظر ننموده است، ولی براساس نتایج حاصله در این تحقیق، نوعی از پیشدانستهها و پیشفرضها (ازجمله پیشفرضهای قرآنی و عقلانی) را در تفسیر لازم دانسته و از آن استفاده کرده است. آنچه در این پژوهش مدّ نظر است، نقد و بررسی آرا گادامر و علامه طباطبایی در خصوص میزان دخالت پیشداوریها در فهم متن میباشد و همچنین تلاش شده است تا ارتباط و نزدیکی میان این دو دیدگاه درمورد استفاده از پیشدانستهها تبیین گردد. |
|
واژههای کلیدی: متن، علامه طباطبایی، هرمنوتیک، پیشفرض، گادامر، تفسیر به رأی. |
|
متن کامل [PDF 276 kb]
(811 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم دریافت: 1397/7/23 | پذیرش: 1397/7/23 | انتشار: 1397/7/23 | انتشار الکترونیک: 1397/7/23
|
|
|
|