محمدجواد رضایی ره، لیلا فاضلی،
دوره ۱۷، شماره ۶۶ - ( پائیز ۱۴۰۰ )
چکیده
این پژوهش میخواهد جایگاه معرفت شناختی کشف عرفانی در فلسفه صدرالمتالهین را واکاوی نماید و نیز بررسی شود که براساس این جایگاه، آیا میتوان از این فلسفه در نفی و اثباتهای الهیاتی-عقلی برای عموم مردم بهره گرفت؟ این تحقیق به روش تحلیلی-توصیفی است که گردآوری اطلاعات بر اساس روش کتابخانهای انجام شده است. یافتههای تحقیق حاکی از این است که در باب جایگاه کشف در روششناسی حکمت متعالیه بین صدراپژوهان اختلاف نظر است؛ هر چند کشف در مقدمه استدلال فلسفی وارد نمیشود، اما نقش طهارت روح و لطافت طبع و کشف در فهم آموزههای عمیق عقلی صدرا، باعث میشود که فهم این فلسفه از دسترس عموم (افراد غیرمکاشف یا کسانی که اهل ریاضت و طهارت نفس نیستند) خارج شود و بر این اساس بهرهگیری از آن در نفی و اثباتهای عقلی- الهیاتی برای عموم مردم کارایی لازم را نداشته و آموزش گسترده آن کمثمر باشد.