---

سؤال از اینکه موسیقی تا چه حد می‌تواند به عنوان عنصری نافذ در حیات معقول و طبیعی بشر منشأ اثر گردد، پاسخ‌های متفاوتی خواهد داشت؛ برخی به کلی آن را عامل انحرافِ اخلاقی و مانع پیشرفت بشری دانسته و عده‌ای دیگر، آن را هنری ضروری و ضامن بقای فرهنگ و اصالت‌های انسانی شمرده‌اند.
این مقاله به بررسی ارتباط موسیقی و فلسفه و تبیین ضرورت نگرش فلسفی به موسیقی پرداخته است. همچنین در مسیر شناخت ماهیت حقیقی موسیقی به بررسی آرای مختلف در باب منشأ پیدایی موسیقی، ابعاد وجودشناختی و وجود جنبه ملکوتی در آن، راز جذابیت و مکانیزم تأثیر موسیقی بر انسان پرداخته شده است.