|
تجسم اعمال از نگاه شیخ بهایی و علامه مجلسی
|
| حمزه علی اسلامی نسب1، جواد پارسایی1، ولی معدنی پور2 |
1- دانشگاه باقرالعلوم (ع)
2- جامعه المصطفی العالمیه |
|
|
چکیده: (293 مشاهده) |
یکی از مهم‌ترین مباحث بزرخ و قیامت مسئله تجسم اعمال است که مورد بحث فلاسفه، متکلمین و مفسران قرار گرفته است. مساله تحقیق این است که آیا تجسم اعمال به معنای این است که تمام پاداش‌ها و کیفرهای برزخی و اخروی همان اعمال دنیوی انسان است که در آخرت به صورت‌های مختلف برای وی متمثل و متجسم می‌شود یا اینکه بین جزای عمل و خود عمل سنخیتی وجود ندارد بلکه انسان به ازای عملی که در دنیا انجام می‌دهد در آخرت مستحق پاداش یا عذاب می‌شود؟ شیخ بهایی و علامه دو دیدگاه متفاوت و متضاد در مورد تجسم اعمال دارند. در این مقاله با بررسی و تبیین دید گاه این دو عالم برجسته در مورد آیات، روایات و استدلال‌های عقلی مربوط به تجسم اعمال به نتایج ذیل دست یافتیم: شیخ بهایی به عینیت میان اعمال دنیوی و جزای اخروی معتقد است در مقابل، علامه مجلسی نه تنها قائلان به تجسم اعمال را خارج از دین و دایره اسلام می‌داند، بلکه با ارائه دلایل متعددی وقوع آن را مستلزم محال می‌داند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تجسم اعمال، آیات، روایات، شیخ بهایی، علامه مجلسی. |
|
|
متن کامل [PDF 307 kb]
(54 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/11/2 | پذیرش: 1399/11/2 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/10/7 | انتشار: 1399/10/30 | انتشار الکترونیک: 1399/10/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
