|
معناشناسی توصیفی از نام خدا در عرفان اسلامی و آیین سیکه
|
محمدمهدی علیمردی   |
| دانشگاه ادیان و مذاهب |
|
|
چکیده: (1746 مشاهده) |
یکی از مسائل کلامی و عرفانی مسلمانان، تحلیل اسمای الهی و ازجمله اسم اعظم خداوند است. اسمای الهی، تجلیات حق در عالم غیب و شهادت محسوب می‌شوند. به‌اعتقاد مسلمانان، ذکر این اسما به‌خصوص اسم اعظم، رهگشا و ره‌گستر مسائل بسیاری است؛ اما اینکه اسم اعظم لفظی است یا معنوی و باید آن را به زبان خاصی ادا کرد یا اینکه به دین خاصی اختصاص دارد یا نه، مورد تأمل و تدبر است. در آیین ﺳﻴﻜﻬ نیز به این مهم توجه شده و با ذکر مکرر و هر روز آن، اهمیت نام الهی متذکر شده است. آنان معتقدند برای ر‌هایی از رنج تناسخ، ذکر نام خدا نجات‌دهنده و راه‌گشا خواهد شد. به‌عبارتی منشأ هر چیز را تنها در نام‌های پرآفرین و بردل‌هانشین خدا جستجو می‌کنند. ازهمین‌رو نام‌های خداوند را بی‌شمار و دست‌نیافتنی تلقی نموده، بسیاری از اسمای الهی موجود در سایر ادیان را نیز نام خدا خوانده‌اند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: نام (Nâm)، اسمای الهی، اسم اعظم، ذکر، واهِه‌گورو، جَپْنا، سیِمْرَن. |
|
|
متن کامل [PDF 5412 kb]
(382 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1398/8/20 | پذیرش: 1398/8/20 | انتشار: 1398/8/20 | انتشار الکترونیک: 1398/8/20
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
