پژوهشی در ماهیت کلام جدید
|
مهدی عبداللهی1، عبدالحسین خسروپناه2 |
1- مؤسسه امام خمینی 2- پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی |
|
چکیده: (1596 مشاهده) |
کلام جدید بهعنوان یکی از شاخههای پربسامد دینپژوهی، امروزه جایگاهی وزین در میان اندیشمندان دینی یافته است. در این میان، مسأله اصلی، پرسش از ماهیت کلام جدید است که آیا آنچه در خارج تحقق دارد، کلام جدید است یا مسائل کلامی جدید. به دیگر سخن، آیا وصف تجدد، حقیقتاً به خود کلام نسبت داده شده است، یا مجازاً؟ در پاسخ به این سؤال، دو رویکرد عمده در میان دینپژوهان وجود دارد. عدهای معتقدند کلام جدید، صورت تحولیافته کلام قدیم و استمرار آن است؛ ولی دستهای دیگر، تفاوت آن دو را اساسیتر از آن میدانند که بتوان آنها را در طول یکدیگر انگاشت؛ بلکه باید آنها را دارای دو هویت معرفتی مستقل دانست.
نگارنده در این نوشتار، ابتدا هشت تقریر از دیدگاه یکسانانگاری ماهیت کلام قدیم و جدید و سپس دیدگاه مبتنی بر تفاوت ماهوی آن دو را نقل میکند و سپس نظریه مختار را که همان دیدگاه دوم است، تقویت خواهد نمود. بهاعتقاد نگارنده، توجه به دو امر، یعنی تحول مداوم علم کلام و نیز خاستگاه غربی کلام جدید، ما را بر آن میدارد تا دیدگاه دوم را بر رویکرد نخست ترجیح دهیم.
|
|
واژههای کلیدی: دین پژوهی، کلام، کلام جدید، الاهیات جدید، فلسفه دین، شلایرماخر. |
|
متن کامل [PDF 384 kb]
(488 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1399/2/10 | پذیرش: 1399/2/10 | انتشار: 1399/2/10 | انتشار الکترونیک: 1399/2/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|