انسان پژوهی دینی در عین توان محاجه با رویکرد فراگیر اومانیسم، می تواند الگویی از انسان محوری الهی با هویت معرفتی حی متاله را عرضه نماید. این تحقیق به نقش انسان پژوهی در گسترش کلام کاربردی پرداخته و با روش توصیفی - تحلیلی و با رصد میدانی آن را در حکم یکی از اصول اساسی دین نگریسته است. این ایده در فرآیند نیازمحورانه یعنی ناظر به شبهات رایج در جامعه اسلامی در کنار حقایقی مانند بومی سازی، به روز بودن و کارآمدی از ایده به واقعیت پیوست. تحلیل انواع روش انسان پژوهی از جمله مباحث اساسی است که این پژوهش به تبیین، ارزیابی مزایا و کاستی ها و پیشینهای از پژوهش در هرکدام از آنها پرداخته و خود رویکرد پنجمی به نام انسان شناسی تلفیقی را به آنها افزوده است و زمینه را برای یک پژوهش فراگیر و کاربردی در رسیدن به یک روش شناسی مناسب در تبیین ماهیت، ابعاد و مبانی هویت معرفتی انسان زمینه سازی نماید.
Mohammadi M. An Analysis of the Method of Anthropology with the Approach of the Extension of Aplied Theology. ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2019; 15 (58) :43-54 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-928-fa.html
محمدی مسلم. تحلیل روش شناسی انسان پژوهی با رویکرد گسترش کلام کاربردی. اندیشه نوین دینی. 1398; 15 (58) :43-54