ملاصدرا در برخی از کتابهای خود ازجمله مفاتیح الغیب و مبدأ و معاد مباحث مستوفایی درباره فرشتگان با رویکرد دینی دارد. وی حقیقت فرشته را جوهری روحانی میداند که مخلوق خداست و شأن آن افاضه خیر، افاده علم، کشف حقیقت و امر به معروف است. او برای فرشتگان ویژگیهایی همچون رسول بودن، قرب الیالله، اطاعت از دستورات الهی، قدرت فراوان، ترس از خداوند، تسبیح دائمی، عدم جنسیت و بهدنبال آن عدم ازدواج و نیز عصمت ذکر میکند و در مورد پارهای از ویژگیهای آنان مانند عصمت دلایلی نیز اقامه میکند. در موارد فراوانی، گونهای تلاش برای تطبیق فرشتگان با عقول و نفوس فلکی دیده میشود که بهمعنای همخوانی میان مجردشناسی فلسفی و فرشتهشناسی دینی از دیدگاه ملاصدرا میباشد.