آیا جامعه اصیل است و وجود حقیقی و مستقل دارد؟ دراینباره دیدگاههای مختلفی وجود دارد. این مقاله مسئله فوق را از نگاه شهید مطهری، استاد مصباح یزدی و آیتالله جوادی آملی میکاود. شهید مطهری، هم من فردی و هم من جمعی را اصیل میانگارد و جامعه را از وجود حقیقی، مرگ و حیات و روح واحدی برخوردار میداند که در افراد حلول کرده و من جمعی آنهاست؛ اما استاد مصباح فقط فرد را اصیل انگاشته و جامعه را امری اعتباری و دارای وحدت ماهوی میداند. آیتالله جوادی آملی وجود اعتباری را مرتبه نازلی از وجود حقیقی میداند و این مرتبه از وجود را برای جامعه، قطعی میداند. ایشان نسبت به مرتبه وجودی فراتر از آنچه مطابق با نظریه اصالت جامعه باشد، نظر صریحی ندارد. بنابراین، سیر بحث در میان این متفکران، چنین است: جمعگرایی معتدل فردگرایی ناب وجود حقیقی نازل