|
بررسی تحلیلی دیدگاه علامه جعفری از ادبیات نویسندگان جهان در تبیین دین
|
بشیر سلیمی   1، صابر امامی2 ، مجید صالحی3 |
1- دکترای علوم قرآن وحدیث دانشگاه آزاد اسلامی و مدرس گروه معارف اسلامی(نویسنده مسئول)salimibashir@yahoo.com
2- دانشیار گروه فارسی عمومی دانشگاه هنرemami@art.ac.ir
3- دانشیار گروه معارف اسلامی دانشگاه هنر salehi@art.ac.ir |
|
|
چکیده: (2403 مشاهده) |
| هدف از انجام این تحقیق بررسی نحوه استفاده استاد محمدتقی جعفری از آثار نویسندگان ادبیات جهان در تبیین مسایل دینی و اخلاقی می‌باشد. روش این تحقیق، کتابخانه‌ای و توصیفی است و دامنه آن شامل: شرح مثنوی معنوی، شرح نهج البلاغه و کتاب‌های هنری ایشان است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که بیشترین استفاده در این حیطه توسط استاد جعفری از آثار تولستوی و ویکتور هوگو اتفاق افتاده است و از سویی دیگر آثار کسانی چون: صادق هدایت، کافکا و... مورد استفاده نبوده‌اند، زیرا استاد جعفری معتقد است این آثار در زمینه ادبیات پوچ گرایی هستند. همچنین با توجه به اینکه شرح مثنوی پیش از شرح نهج البلاغه نگاشته شده است استاد در استفاده از مثالهای ادبی با هم همپوشانی داشته و در مواردی یکسان می‌باشند. پیشنهاد می‌گردد با توجه به اینکه در بین شارحان و مفسران علوم دینی، هیچ کس چون محمد تقی جعفری به استفاده از ادبیات و هنر درتبیین دین نپرداخته است، از آثار ایشان در کتب گروه معارف اسلامی دانشگاه ها بیش از پیش استفاده گردد.
|
|
| واژه‌های کلیدی: علامه جعفری هنر، تولستوی، ویکتور هوگو، ادبیات جهان، دروس معارف اسلامی. |
|
|
متن کامل [PDF 359 kb]
(578 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى
دریافت: 1398/11/12 | پذیرش: 1399/11/8 | انتشار: 1399/12/26 | انتشار الکترونیک: 1399/12/26
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
