|
بررسی و تحلیل فراموشی و اشتباه صاحب عصمت
در امور عادی و اجتماعی
|
محمد عباس زاده جهرمی   1، نصراله میمنه جهرمی2 |
1- دانشیار گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه جهرم و مدرس معارف اسلامی(نویسنده مسئول) m.abbaszadeh@jahromu.ac.ir
2- استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم. n.maymaneh3489@gmail.com |
|
|
چکیده: (1508 مشاهده) |
| عصمت یکی از شاخصه‌های مهم نبی و خلیفه الهی است که در دامنه یا محدوده آن بین نظریه‌پردازان اختلافاتی وجود دارد. پیامبر به شاخصه عصمت نیاز دارد تا بتواند ضمانت دریافت و رساندن دقیق و صحیح پیام‌های الهی به بشر را تأمین کند. بنابراین مسئله این پژوهش آن است که آیا حدود این عصمت به امور معمول و عادی زندگی و یا امور حاکمیتی و اجتماعی ایشان تسری پیدا می‌کند؟ پیامبر اسلام در اداره حکومت خویش با اصحاب مشورت می‌فرمود و گاهی نظر اصحاب را نیز می‌پذیرفت، از آنجایی که اصحاب از عصمت برخوردار نبودند آیا می‌توان برای این گونه تصمیمات هم عصمت قائل شد؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه‌ای است. یافته‌های تحقیق گویای آن است که بروز سهو در امور اجتماعی و سیاسی را نبایست با امور فردی مقایسه کرد، پیامبر مطابق شرایط موجود پس از مشورت با اصحاب بهترین راه حل را انتخاب می‌فرمودند. |
|
| واژه‌های کلیدی: انسان کامل، عصمت، فراموشی، اشتباه، امور عادی و اجتماعی. |
|
|
متن کامل [PDF 263 kb]
(437 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1398/12/14 | پذیرش: 1400/9/15 | انتشار: 1400/11/23 | انتشار الکترونیک: 1400/11/23
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
