|
بررسی و تحلیل کارکرد زبان قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی
|
| معصومه سالاری راد1، رسول رسولی پور1 |
| 1- دانشگاه تربیت معلم تهران |
|
|
چکیده: (1325 مشاهده) |
در حوزۀ زبان قرآن، قرآنپژوهان دیدگاههای متعددی ارائه کردهاند که جامعترین و مانعترین آنها، نظریۀ علامه طباطبایی است. ایشان معتقد است زبان قرآن ترکیبی از زبانهای متعدد است، زبان برخی از گزارههای قرآن، اخباری و توصیفگر وقایع عینی، اعم از عینی محسوس و یا غیرمحسوس است که پنج دسته از آیات قرآن اینگونهاند:
ـ آیات طبیعتشناسانه: بیانگر وقایع و عوامل طبیعیاند.
ـ آیات جامعهشناسانه: گویای قوانین اجتماعی و مقولههای جامعشناختیاند.
ـ آیاتی که بیانگر وقایع و سنتهای تاریخیاند.
ـ آیات هستیشناسانه: در بردارنده مضامین فلسفی و ماورای طبیعیاند.
ـ آیاتی که به ذکر قیامت، بهشت و جهنم میپردازند.
زبان برخی دیگر از گزارههای قرآن توصیفگر یا غیرشناختاری هستند. بیان احکام و دستورات، عبادت و پرستش، ذکر ثواب و عقاب و... از آن جملهاند و برخی از گزارههای قرآن هم دارای زبان نمادین و تمثیلی میباشند. اما طبق شواهد و علل متعدد میتوان گفت زبان تمام گزارههای قرآن، شناختاری است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی: زبان قرآن، گزارههای قرآنی، شناختاری و غیرشناختاری، کارکردگرایی، نماد، تمثیل. |
|
|
متن کامل [PDF 386 kb]
(325 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1399/9/24 | پذیرش: 1386/1/10 | انتشار: 1386/1/10 | انتشار الکترونیک: 1386/1/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
