|
عینیّت در مطالعات تاریخی
|
| حسین عزیزی |
| دانشگاه اصفهان |
|
|
چکیده: (1284 مشاهده) |
حصر‌گرایی روش شناختی به پیامدهایی همچون نفی اعتبار و عینیت از شاخه‌های علوم انسانی منجر می‌شود. بررسی تردیدها و شبهات پیرامون عینیت در مطالعات تاریخی و تاریخ‌نگاری و تلقی معاصر از علم به عنوان زمینه ساز این نوع تردیدها روشن می‌کند که این تلقی از استقراء و عینیت با تعصب و افراط در آمیخته است و آنگونه که تصور می‌شود هیچ علمی عینی نیست. چگونگی دخالت ذهنیت و التزام شخصی در قلمرو علوم اجتماعی و مطالعات تاریخی در نهایت به این نتیجه رهنمون می‌گرداند که تاریخ نیز مانند دیگر علوم در برزخی از عینیت و ذهنیت قرار دارد، هرچند در رتبه دیگر علوم نیست. از آنجا که مطالعات تاریخی نقش عمده‌ای در تحلیل مسایل کلامی دارد، طرح این مساله می‌تواند یکی از مبانی کلامی را به چالش بخواند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: ذهنیت، علوم انسانی، مطالعات تاریخی، عینیّت بین الاذهانی، حصر‌گرایی روشی. |
|
|
متن کامل [PDF 192 kb]
(647 دریافت)
|
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/9/30 | پذیرش: 1384/9/10 | انتشار: 1384/9/10 | انتشار الکترونیک: 1384/9/10
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
