|
روش شناسی حکمت صدرائی در تحلیل اوصاف خبری در تشبیه و تنزیه بر پایه توحید خاصی
|
نعیمه نجمی نژاد   1، عبدالله محمدی2 |
1- دانش پژوه سطح 4 رشته حکمت متعالیه جامعه الزهرا(س)(نویسنده مسئول) 6669.nnn@gmail.com
2- استادیار موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران و مدرس معارف اسلامی Abmohammadi379@gmail.com |
|
|
چکیده: (1073 مشاهده) |
مسئله تحقیق در این نوشتار بررسی نظر ملاصدرا پیرامون صفات خبری خداوند است و اینکه آیا وی به کدام یک از سه نظریه تشبیه، تعطیل و تنزیه ملتزم است؟ روش این مقاله کتابخانه‌ای و اسنادی-تحلیلی است. یافته های تحقیق نشان می‌دهد صدرالمتألهین ضمن انتقاد از ظاهرگرایان، روش فیلسوفان و متکلمانی که به سرعت آیات الهی را تاویل می‌کنند نیز نادرست می‌شمارد. وی معتقد به حفظ اصالت متن و پرهیز از دست کشیدن از ظواهر است و راه رسیدن به این هدف را آموزه توحید خاصی یا وحدت شخصی و نظریه ارواح معانی می‌داند. طبق این تفسیر از توحید خاصی اطلاق محض بودن خداوند سبب می‌شود در هر تعینی حضور داشته باشد و احکام آن را بپذیرد و همین اطلاق محض سبب می‌شود که محدود به این تعین نباشد. اگر چه بخشی از این روش در آراء شماری از عرفا نیز دیده می‌شود، لکن همچون دیگر مباحث عرفان نظری که در حکمت متعالیه مبرهن شده، صورت‌بندی و انتظام علمی آن مرهون تلاشهای صدراست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: تشبیه، تنزیه، تعطیل، ملاصدرا، وحدت شخصی وجود، ارواح معانی، روش‌شناسی. |
|
|
متن کامل [PDF 294 kb]
(324 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/10/14 | پذیرش: 1400/12/21 | انتشار: 1401/3/16 | انتشار الکترونیک: 1401/3/16
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
