|
بررسی رابطه معناشناسی، وجودشناسی و معرفت‌شناسی ایمان در عمل اخلاقی از منظر علامه طباطبایی
|
مریم السادات نبوی میبدی   |
| استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه میبد. msnm@meybod.ac.ir |
|
|
چکیده: (1384 مشاهده) |
| ایمان عاملی است که در یک مکتب اخلاقی دینی، نقش مهمی در بستر سازی عناصر آن ایفا می‌کند. عمل اخلاقی به عنوان یک سنجه مهم در فاعل اخلاقی نیز از این تاثیر مبرا نیست. علامه طباطبایی به عنوان یک فیلسوف اخلاق معاصر در حوزه دین در خصوص کارکرد ایمان در عمل اخلاقی دارای نظرات بنیادی است. لذا مسئله نوشتار حاضر بررسی دیدگاه ایشان از منظر معنایی، وجودی و معرفتی ایمان در عمل اخلاقی، با روش توصیفی ـ تحلیلی است. در نهایت یافته ها حاکی از آن است که ایمان، مهم‌ترین عامل در معنا و وجود می‌باشد، البته به نحو اقتضاء نه لزوم. نقش معرفتی ایمان در عمل اخلاقی در نظر علامه از دو بعد قابل بررسی و تحلیل است. از جنبه دیگر با توجه به تشکیکی بودن ایمان، نقش معرفتی‌اش در عمل ذو مراتب خواهد بود و ایمان در این بعد، نافی شکاف بین معرفت و عمل نیز می‌باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: ایمان، عمل اخلاقی، علامه طباطبایی، کارکرد معنایی ایمان، کارکرد معرفتی ایمان، کارکرد وجودشناسی ایمان. |
|
|
متن کامل [PDF 272 kb]
(381 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1399/11/19 | پذیرش: 1400/9/15 | انتشار: 1400/11/23 | انتشار الکترونیک: 1400/11/23
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
