استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه میبد. msnm@meybod.ac.ir
چکیده: (1367 مشاهده)
ایمان عاملی است که در یک مکتب اخلاقی دینی، نقش مهمی در بستر سازی عناصر آن ایفا میکند. عمل اخلاقی به عنوان یک سنجه مهم در فاعل اخلاقی نیز از این تاثیر مبرا نیست. علامه طباطبایی به عنوان یک فیلسوف اخلاق معاصر در حوزه دین در خصوص کارکرد ایمان در عمل اخلاقی دارای نظرات بنیادی است. لذا مسئله نوشتار حاضر بررسی دیدگاه ایشان از منظر معنایی، وجودی و معرفتی ایمان در عمل اخلاقی، با روش توصیفی ـ تحلیلی است. در نهایت یافته ها حاکی از آن است که ایمان، مهمترین عامل در معنا و وجود میباشد، البته به نحو اقتضاء نه لزوم. نقش معرفتی ایمان در عمل اخلاقی در نظر علامه از دو بعد قابل بررسی وتحلیل است. از جنبه دیگر با توجه به تشکیکی بودن ایمان، نقش معرفتیاش درعمل ذو مراتب خواهد بود و ایمان در این بعد، نافی شکاف بین معرفت و عمل نیز میباشد.
Nabavi Meybodi M. A Survey of the Semantic, Ontological and Epistemological Relationship of Faith in Moral Conduct from the Perspective
of Allameh Tabatabai. ANDISHE-NOVIN-E-DINI A Quarterly Research 2021; 17 (67) :101-118 URL: http://andishe.maaref.ac.ir/article-1-1849-fa.html
نبوی میبدی مریم السادات. بررسی رابطه معناشناسی، وجودشناسی و معرفتشناسی ایمان در عمل اخلاقی از منظر علامه طباطبایی. اندیشه نوین دینی. 1400; 17 (67) :101-118