|
عقلانیت حداکثری در ترازوی نقد
|
حمیدرضا گودرزی1   ، محمد جعفری2 |
1- دانشجوی دکتری گروه فلسفه دین، موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(نویسنده مسئول) Me.goudarzi@yahoo.com
2- دانشیار گروه فلسفه دین موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی و مدرس معارف اسلامی mjafari125@yahoo.com |
|
|
چکیده: (1313 مشاهده) |
| اندیشمندان در مورد رابطۀ عقل و دین نظرهای مختلفی دارند. آقای مردیها در کتاب دفاع از عقلانیت قائل به تقدم عقل بر دین در همۀ زمینه هاست و دلائل مختلفی ارائه کرده است. در بحث عقل و اثبات نبوت، ضعف عقل را رد نموده؛ در بحث عقل و صدق نبی، بر تقدم عقل بر دین تاکید کرده و فقط ابزار بودن عقل و وابستگی سایر منابع حتی وحی به آن را پذیرفته است. بنابراین معرفت دینی را نپذیرفته و عقل منبعی از سوی اصولیین را رد کرده است. اهم یافتههای تحقیق با روش عقلی و نقلی: عقل ابزاری و منبعی تفاوت دارند. عقل منبعی به ضعف خود اعتراف کرده و از وحی طلب یاری میکند. تقدم فی الجمله عقل بر دین پذیرفته است نه بالجمله. عقل هم با توجه به حسن و قبح ذاتی و درک ملازمۀ عقل و نقل منبع است و هم ابزاری در کنار ابزارهای دیگر برای نیل به معرفت. به اعتبار اخذ معارف دینی از منابع گوناگون سخن از معرفت دینی صحیح می باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: عقل ابزاری، عقل منبعی، معرفت دینی، عقلانیت، حسن و قبح |
|
|
متن کامل [PDF 241 kb]
(473 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1400/2/18 | پذیرش: 1400/12/21 | انتشار: 1401/3/16 | انتشار الکترونیک: 1401/3/16
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
