|
حقیقت و بقای نفس از منظر انسانشناسی پویشی و مدرسه کلامی بغداد
|
| مهدی دانائی فرد1، حسین حجت خواه2 |
1- دانشجوی دکتری، دانشکده معارف و اندیشه اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران mahdidanayifard@outlook.com
2- استادیار گروه مبانی نظری اسلام، دانشکده معارف و اندیشه اسلامی، دانشگاه تهران، تهران، ایران (نویسنده مسئول) hojjatkhah@ut.ac.ir |
|
|
چکیده: (504 مشاهده) |
از آثار مهم شناخت حقیقت نفس، باور و توجیه چگونگی زندگی پس از مرگ است. براین‌اساس، مسئله اصلی این تحقیق، بررسی مقایسه‌ای تبیین این چگونگی در دیدگاه پویشی و برخی دیدگاه‌های مشابه در سنت کلام اسلامی است. برخی از معتزلیان و نیز سیدمرتضی با اعتقاد به یگانه‌انگاری نفس، آن را همین شخص ظاهری و هیکل مشهود می‌دانند که روح در منافذ آن حلول کرده است و برخی همچون شیخ مفید و وایتهد، با اعتقاد به دوگانه‌انگاری نفس و بدن، نفس را جوهری غیر از بدن و متعلق به آن دانسته‌اند؛ هرچند وایتهد این جوهر را مادی و شیخ مفید آن را روح مجرد و غیرمادی می‌داند. پژوهش حاضر، با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است و مهم‌ترین یافته آن، ارتباط تبیین صحیح و بدون ابهامِ بقای نفس پس از مرگ، با تمایز ساختاری میان نفس و بدن است که دیدگاه پویشی و نیز برخی دیدگاه‌های یگانه‌انگاری نفس در سنت اسلامی، در این مسئله با چالش مواجه هستند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: حقیقت نفس، بقای نفس، انسانشناسی، مدرسه بغداد، الهیات پویشی. |
|
|
متن کامل [PDF 289 kb]
(142 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1400/9/10 | پذیرش: 1401/12/2 | انتشار: 1401/12/6 | انتشار الکترونیک: 1401/12/6
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
