|
ارزیابی روش شناسانه نظریه تجربه‌انگاری وحی
بر اساس کتاب بسط تجربه نبوی
|
ابوذر رجبی   1، سید عبدالله هاشمی2 |
1- دانشیار دانشگاه معارف اسلامی. (نویسنده مسئول) rajabi@maaref.ac.ir
2- دانشجوی دکتری مدرسی قرآن ومتون اسلامی دانشگاه معارف اسلامی. saikhshaban505@cmail.ir |
|
|
چکیده: (271 مشاهده) |
| پژوهش حاضر با روش توصیفی، تحلیلی انتقادی و براساس یافته‌های کتابخانه‌ای مدعای «تجربه‌انگاری وحی» آقای سروش در کتاب «کتاب بسط تجربه نبوی»را از منظرروش شناختی، مورد ارزیابی قرار می‌دهد. ازجمله محورهای نقد و بررسی یک نظریه، کشف روش طرح و اثبات نظریه و مقایسه آن با روش علمی متناسب با تبار مسئله پژوهش است.این نظریه اگرچه با نقدهای گوناگونی مواجه شد، اما تاکنون از منظر روش‌شناسی، بررسی نشده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد عبدالکریم سروش برای اثبات «تجربه انگاری وحی» از روش علمی مناسب با موضوع استفاده نکرده است. استدلال دراین‌باره باید یافته‌ای عقلی یا گزاره‌ای نقلی باشد و از سرچشمه حجت درونی یا بیرونی جوشیده باشد، اما ایشان، با بکارگیری مقبولات و مسلمات و یا شبه مقبولات، از روش جدلی و خطابی با هدف اسکات و اقناع مخاطب، بهره برده و در این راستا، دچار مغالطاتی نظیر«تفسیر نادرست»، «بزرگ نمایی»، «بستن راه استدلال»، «دلیل نامربوط» شده است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: وحی، تجربه نبوی، عبدالکریم سروش، کتاب بسط تجربه نبوی، روش‌شناسی. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1401/10/14 | پذیرش: 1402/6/4 | انتشار: 1403/3/7 | انتشار الکترونیک: 1403/3/7
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
