|
نسبت‌سنجی شوق الهی با طلب ازدیاد عمر در دنیا
|
محمد حسین فاریاب   |
| دانشیار گروه کلام و فلسفه دین مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی. m.faryab@gmail.com |
|
|
چکیده: (711 مشاهده) |
انسانها به طور فطری میل به بقا و جاودانگی دارند. خداوند متعال نیز به انسانها حیات جاودانه داده است که در سرای آخرت محقق می‌شود. از سوی دیگر، فرد متقی باید شوق رسیدن به لقای الهی در سرای آخرت داشته باشد. در این میان، چگونگی سازگاری میان طلب عمر بیشتر، هرچند همراه با طاعت در این دنیا با شوق نسبت به لقای الهی در سرای آخرت، یکی از مسائل چالشی به شمار می‌رود. رسالت این نوشتار، پاسخ به این مسئله با روش عقلی و نقلی است. شواهد عقلی و نقلی برای هر دو طرف ماجرا وجود دارد. نویسنده پس از بیان مبانی و مقدمات لازم برای پاسخ به این پرسش، به این نتیجه می‌رسد که دعا برای طول عمر بیشتر جهت بندگی خداوند متعال، امری ارزشی است و فقدان آن، نقص به شمار می‌رود.
|
|
| واژه‌های کلیدی: دعا، طول عمر، مطلوبیت، طاعت، گناه، نیت. |
|
|
متن کامل [PDF 241 kb]
(145 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/1/28 | انتشار: 1402/12/5 | انتشار الکترونیک: 1402/12/5
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
