|
نقد اشکالات نظریه علامه طباطبایی در حقیقت امامت
|
علی داداش بهمنی   1، محمدرضا امامی نیا2 |
1- دانشجوی دکتری گروه مبانی نظری اسلام دانشگاه معارف اسلامی (نویسنده مسئول). khademeezahra@chmail.ir
2- استادیار گروه مبانی نظری اسلام دانشگاه معارف اسلامی. emami@maaref.ac.ir |
|
|
چکیده: (34 مشاهده) |
| مسئله امامت یکی از مهم‌ترین مسائلی است که از دیرباز در بین مسلمانان مطرح بوده است. عدم شناخت حقیقت امامت ریشه بسیاری از اختلاف‌نظر‌هاست. علامه طباطبایی با شیوه تفسیر قرآن به قرآن حقیقت امامت را «هدایت به امر الهی» معرفی می‌کند. برخی متأخرین به این نظریه ابتکاری علامه اشکال‌هایی وارد کرده‌اند. در مهم‌ترین این اشکال‌ها با تقریر‌های مختلف، دیدگاه علامه مخالف قرآن و روایات شمرده شده است. بنابراین، مسئله تحقیق نقد این دسته از شبهات با روش کتابخانه‌ای و تحلیل داده به شیوه تحلیلی ـ توصیفی است. ازجمله یافته‌های پژوهش اثبات سازگاری دیدگاه علامه با ظاهر آیات قرآن با توجه به تفسیر آیه 124 سوره بقره به همراه آیه 73 سوره انبیاء است. روایاتی که مخالف دیدگاه علامه شمرده شده است، اشاره به شئون امامت دارد و حقیقت امام محسوب نمی‌شود. امر تشریعی نیز برخاسته از وجود امر تکوینی برای ائمه است. پس امام افزون بر هدایت ظاهری، دارای تصرف تکوینی و هدایت ایصالی نیز هست.
|
|
| واژه‌های کلیدی: واژگان کلیدی
حقیقت امامت، علامه طباطبایی، هدایت ایصالی، اشکالات نظریه حقیقت امامت، شئون امام. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام قدیم
دریافت: 1402/6/19 | پذیرش: 1402/7/29
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
