|
نگاهی انتقادی به
تبیین های روان‌شناختی تجربه نزدیک به مرگ
|
حمید رضا شاکرین1   ، محمدمهدی حکمت‌مهر2 |
1- استاد گروه منطق فهم دین، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. shakerinh@gmail.com
2- استادیار گروه معارف اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی اراک(نویسنده مسئول). hekmatmehr@gmail.com |
|
|
چکیده: (6 مشاهده) |
| مسئله تحقیق: تجربه نزدیک به مرگ، در عصر حاضر، جایگاه درخور توجهی میان اصحاب کلام، الهیات و فلسفه دین یافته و به آوردگاه دو رویکرد طبیعت‌گرا و فراطبیعت‌گرا انجامیده است. مروجان الحاد علمی برآنند تا رخداد چنین تجربه‌هایی را انکار کرده و در صورت ناکامی در این زمینه با تکیه بر تبیین‌هایی طبیعی، آنها را معلَّل، بیمارگونه و توهمی قلمداد کنند. با توجه به اهمیت این مساله در مواجهه با بخشی از باورهای دینی، تحقیق پیش رو بر آن است تا دیدگاه یاد شده را در گستره تبیین‌های روان‌شناختی به بحث و بررسی بنشیند. روش تحقیق به لحاظ مقام گردآوری، روش اسنادی و کتابخانه‌ای و در مقام داوری روش عقلی-تحلیلی خواهد بود. یافته‌های تحقیق حاکی از این است که موضع فیزیکالیستی و طبیعت‌گرایانه در تبیین تجربه‌های نزدیک به مرگ کامیاب نبوده و از آسیب‌های متعددی رنجور است. از جمله این آسیبها عدم ابتنا بر یافته‌های معتبر علمی، فقدان دلالت بر طبیعت‌گرایی و ابتلا به انواع کاستی‌ها، ناراستی‌ها و مغالطات است.
|
|
| واژه‌های کلیدی: طبیعت‌گرایی، تبیین روان‌شناختی تجربه نزدیک به مرگ، الحاد علمی، توهم‌انگاری، اختلال روانی، حیات پس از مرگ. |
|
|
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1404/4/18 | پذیرش: 1404/4/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
