1- استاد گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه علوم اسلامی رضوی (نویسنده مسئول) delbari@razavi.ac.ir 2- طلبه سطح چهار حوزه علمیه خراسان. mohammad.a.a1367@gmail.com
چکیده: (7 مشاهده)
در نظام کنونی روابط بینالملل، یکی از مسائل راهبردی برای دولتها و جوامع، شناسایی و بهکارگیری مکانیسمهای مؤثر جهت غلبه بر دشمن و تحقق پیروزی پایدار است. مسئله تحقیق بررسی تفاوت روش نظامهای دینی و غیر دینی در پیروزی است. نگاه دینی، پیروزی را محصول پایبندی به آموزههای وحیانی، اعتقادات الهی و فضایل معنوی میدانند، در حالی که نگرشهای غیردینی با تأکید بر عقلانیت ابزاری، عملگرایی مادی و بهرهگیری از قدرت سخت، راهبرد تحقق غلبه را شکل میدهند. این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی و رویکرد مقایسهای، بنیانهای نظری و عملی هر دو نگرش را واکاوی کرده است. یافتههای تحقیق بیانگر این است که مؤلفههای مشترک هر دو نظام، شامل سعی، آگاهی، صبر و خطرپذیری است. اما مؤلفههای اختصاصی دینی شامل توکل، دعا و التزام به ولایت است و مؤلفههای غیردینی شامل سلطه با استفاده از هر ابزار برای پیروزی و روش استکباری است.