|
تحلیل انتقادی دیدگاه جامعیت قرآن نسبت به مسائل اخروی
با محوریت کتاب «القران و التشریع»
|
ابوذر رجبی   1، سعید عابد2 |
1- استادیار دانشگاه معارف اسلامی. rajabi@maaref.ac.ir
2- دانشجوی کارشناسی ارشد مدرسی معارف اسلامی دانشگاه معارف اسلامی. saeedabed2013@gmail.com |
|
|
چکیده: (3220 مشاهده) |
| جامعیت قرآن که خود ذیل بحث کارکرد و قلمرو دین مطرح می‌شود، از دیرباز به عنوان یکی از جنبه‌های اعجاز قرآن مورد توجه متفکران و قرآن‌پژوهان اسلامی بوده است؛ اگرچه مصرف اصطلاح «جامعیت قرآن»، محصول دوران اخیر به حساب می‌آید، اما محتوای آن با عناوینی مانند علوم مستنبط از قرآن مورد توجه بوده است. مفسران و متکلمان مسلمان در اصل جامعیت قرآن در عرصه هدایت و تأمین نیازهای بشر برای هدایت، اختلافی نداشته؛ اما در مصداق و کیفیت و قلمرو جامعیت قرآن و احکامش وحدت نظر ندارند. در حوزه اخیر شاهد سه رویکرد اعتدالی، حداکثری و حداقلی هستیم. صادق بلعید در کتاب «القرآن و التشریع» با نفی رویکرد حداکثری و اعتدالی، مفاهیم و معارف قرآن را فردی و مربوط به حیات اخروی انسان می‌داند. یافته تحقیق بر آن است که وی علاوه بر نادیده گرفتن آیات فروان قرآن که صراحت در نگاه و دخالت دین در مناسبات اجتماعی دارد، حتی سابقه عملی حضور نبی مکرم اسلام را در این حوزه نادیده می‌انگارد. در این مقاله با روش تحلیلی و اسنادی، و با رویکرد انتقادی به بررسی دیدگاه بلعید در این کتاب پرداخته و از رهیافت اعتدالی در حوزه جامعیت قرآن دفاع می‌کنیم. |
|
| واژه‌های کلیدی: جاودانگی، جامعیت قرآن، رویکرد حداقلی، رویکرد اعتدالی، تشریع، آیات الاحکام، صادق بلعید. |
|
|
متن کامل [PDF 301 kb]
(474 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
کلام جدید
دریافت: 1398/3/22 | پذیرش: 1399/4/14 | انتشار: 1399/4/14 | انتشار الکترونیک: 1399/4/14
|
|
|
|
|
|
