|
ارزیابی انتقادی رویکرد استاد حکیمی به تأویل براساس آراء علامه طباطبایی
|
علی‌محمد قهرمانی1   ، احمد بهشتی 2، محمد سعیدی مهر3 |
1- دانشجوی دکتری فلسفه و کلام اسلامی،دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران و مدرس معارف اسلامی
2- استاد گروه فلسفه و کلام اسلامی دانشگاه تهران، تهران، ایران و مدرس معارف اسلامی (نویسنده مسئول)
3- استادگروه فلسفه،دانشگاه تربیت مدرس،تهران،ایران |
|
|
چکیده: (1464 مشاهده) |
| بررسی نقش تأویل در فهم متون دینی و عدول از ظواهر الفاظ آیات قرآن، یکی از چالش‌برانگیزترین مسائل مسلمانان بوده است. در سدۀ اخیر طرح مکتب تفکیک و مشخصاً طرد تأویل و تأکید بر خالصمانی ظواهر متون قرآنی، نزد این مکتب، دو قطب طرفداران و مخالفان تأویل در حوزۀ دین‌پژوهی را بدنبال داشته است. این مقاله با روش کتابخانه‌ای و تحلیل و مقایسۀ آثار استاد حکیمی و علامه طباطبایی، این مسئله را موردبررسی قرار داده است که یافته‌ها، حاکی از نهایت افتراق و جدایی بین دو دیدگاه در نوع تبیین و روش اتخاذی آنان است. و نیز با توجه به ذوبطون بودن کلام وحی هیچ فرقه و مکتبی گریزی از تأویل نداشته و برخلاف مشی تفکیکیان و استاد حکیمی فهم عمیق معانی دین و رسیدن به گوهر ناب و خالص کلام وحی، نه در عصری سازی آن متون، که مرهون بکارگیری تأویل است و طرح تفکیک ظواهر متون دینی برای پرهیز از تأویل در مقام یک ایده و رؤیای غیرعملی بازخواهد ماند.
|
|
| واژه‌های کلیدی: طباطبائی، حکیمی، تأویل، تفسیر، قرآن، حدیث |
|
|
متن کامل [PDF 307 kb]
(258 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1399/12/24 | پذیرش: 1400/8/20 | انتشار: 1400/9/13 | انتشار الکترونیک: 1400/9/13
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
.jpg)
.png){kind=logo}
